Düzce’nin yakından tanıdığı resim koleksiyoncusu tarihçisi ve sosyal medya uzmanı Nuri Çetin arkadaşımız Millet Bahçesi’nde resim sergisi açtı.

   Düzce’nin tarihinden bugüne kadar resim resim anlatan fotoğraflar Düzceliler’in ilgisini çekti.

   Yaşadığımız bu topraklardan neleri gelmiş geçmiş. Bundan sonra da neleri gelip geçecek. Yaşadığımız bu topraklar üzerinde ne konutlar ne yapılar varmış. Bundan sonra da daha neler yapılacak bakalım.

   Resimlere dikkatli bakarsak eski tarihlere gitmiş oluyoruz. Hey gidi dünya hey diyoruz. Dün neydi bugün ne oldu? Yarın ne olacak?

   Geçmişten bugüne Düzce’nin tanıtımını yapan Nuri Çetin kardeşime gerçekten çok teşekkür ederim.

   Bu kadar çok resimleri bulmak, temin etmek, araştırarak elde etmek kolay değil. Bizlere sadece bakmak düşüyor. Ayağımıza kadar bu hizmeti getiren ve Düzce tarihini bizlere hatırlatan Nuri kardeşimize bir kez daha teşekkür ederim.

   Resimlerde deprem ile ilgili olarak birkaç tane tablo vardı. Gerisi tamamen tarihi resimlerden oluşuyor. Deprem resimleri olsaydı ürkerdik korkardık.

   Nuri kardeşimin elinde birçok fotoğraflar bulunmasına rağmen çok azını bizlerle paylaşabildi. Alan dar olduğu için diğer resimleri de başka bir zaman içerisinde paylaşacağını umuyorum.

   Düzce’nin tarihini tanıtan bu resim sergisinde Nuri Çetin kardeşimize destek veren yardımcı olan herkese bir kez daha teşekkür ederim.

   Bu gibi etkinliklerin Düzce’ye faydası olacaktır. İnşallah bundan sonra bu tür etkinlikler aralıklarla devam eder.

DÜZCELİLER KARARSIZLIK İÇİNDE YAŞIYOR

   Düzce’de doğup büyüyen ben Düzceliyim diyenler arasında kararsızlık içinde olanların sayısı her geçen gün artıyor.

   Düzceli yardımsever, Düzceli harbi mert, Düzceli gariban babası, Düzceli dost canlısı, Düzceli tuttuğu adamı bırakmaz, Düzceli sevdiği adama tapar diye diye bitmeyen Düzceliler sevdası vardı.

   Şimdi bunlardan hiç birisi kalmadı. Düzceliler kararsızlık içinde yaşıyorlar. Düzce’de sanayi bölgeleri çoğaldı, Düzce’ye akın akın göçler geliyor, Düzce’ye akın akın yabancılar geliyor, Düzce’yi Düzceliler değil, atananlar yönetiyor. Iraklı, Suriyeli, Afganistanlı, Pakistanlı, Özbekistanlı, Endonezyalı, Kenyalı diye saymakla bitmeyen göçmenler geldi.

   Düzce’de 40 bin kişinin okuduğu üniversite var. Düzce’de binalar, siteler, toplu konut alanları çoğaldı. Düzce yayıldıkça özelliğini kaybetti. Kişiliğini kaybetti. Düzcelilik ruhunu kaybetti. Eski Düzce’den eser kalmadı.

   Bu işler çıkar dünyasına döndü. Kimin kimden menfaati çıkarı varsa herkes onun peşinde koştu ve koşmaya devam ediyor. Koştuğu kişilerden bir yanlış görseler saf değiştirecek kadar kararsız olan Düzceliler var.

   Bir kişi iyi bir göreve gelse herkes onun peşinde koşuyor. Düzce’ye bir makam sahibi müdür, amir, başkan her ne ise atansa odaları çiçeklerle dolup taşıyor. Düzceliler anında karar değiştirebiliyor.

   Bugün senin benim arkamdan konuşanlar yarın bizim yüzümüze gülebiliyor. Karar değiştirip bizden tarafa olabiliyor. Düzce’de en büyük tehlikenin ne olduğunu biliyor musunuz?

   Biz değil ben demek. Sen değil ben demek. Yani herhangi bir işyerinde herkes tek olmak istiyor. Seni beni istemiyor ben varım diyor. Bu şımarıklık bu bilmişlik birçok Düzceli de var.

   Senden çok kendini beğenen bazı Düzceliler Düzce’yi ben yarattım zannediyor. Sizi yok etmek için elinden geleni yapıyor.

   Birçok örnekler var ama ben bir tanesini yazıyorum.

   Düzce’ye bir çivi çakmamış. Düzce için bir çalışma yapmamış. Yıllarını lak lak yaparak orada burada tamamlamaya çalışmış. Herkes tarafından dışlanmış. Fakat bir gün bu kişi bir göreve gelmiş herkes alkış tutuyor. Herkes onu bir şey zannetmeye çalışıyor.

   Böyle kararsız bir Düzce’de yaşamaya devam ediyoruz. Bana fikrimi sorarsanız ben Düzce’de kimlerin nasıl biri olduklarını çok iyi biliyorum. Ben Düzce’ye kimlerin faydası olup olmadıklarını çok iyi biliyorum.

   Allah’ım gökten yağmur yerine para yağdır şarkısı yazmaya çalışıyorum. Para için karar değiştiren ve kararsız olan birçok Düzceli tanıyorum. İşin içinde para yoksa ben yokum diyenler, bir de istemediği insanlar için uğraşanlar var. Düzce’de sen yok ben varım diyenler daha çok. Düzce nereden nereye geldi.

   Bu kişiler için sen ben, Düzce hikâye arkadaşlar… Para var mı para…

   Esen kalın…